tańczące zmysły, eklektyczne sklepy,
zbyt długo nie mogę zasnąć
po-raz-nie-wiem-który-w-tym-roku,
neony w barwie błota, z okna widziane.
przychodzą coraz częściej martwe sezony nocy
i męczy gonitwa myśli.
już nie mogę.

już nie mogę.
się rozpada, gdy tylko nie schwycę za pysk,
gdy nie zakrywam twarzy.
Więc piszę po ciemku. Tak jest łatwiej.

Podobne wpisy

* * * [gdyby wszystko]

PrzezMarcin W

gdyby wszystkomiało się dobrze skończyć,gdyby porankijak nowonarodzone dzieci,śliskie od krwi i płynu owodniowego były,gdyby ostatni momentratował przed nieuniknionym końcem,gdyby ulicebiegły zawsze ku świątyniom pełnym boga,gdyby głos,który mówi: witaj, żegnaj,odnawiał jak muzyka sfernie byłobytego co jestnie byłoby tegoco jestnie byłoby tego cojest

*** [na tyle umiem im spojrzeć w oczy słowem]

PrzezMarcin W

„Hedda Gabler” H. Ibsena, w reż. T. Ostermeierana tyle umiem im spojrzeć w oczy słowem,że panuję nad tym małym światkiem,wiem, używam ciała jak broni,lecz nie umiem go zmusić,by dało mi przyjemność.(zamknięte grono zamkniętych w/przez siebie osób):wszystkie moje myśli są jak pręty klatki,z której wychodzi tylko śmierć,i tak zawsze zwyciężają suche fakty.jestem reżyserką, ale nie aktorką,umiem…

* * * [Chciałbym być tym, kim chciałbym być]

PrzezMarcin W

Chciałbym być tym, kim chciałbym być.Od zamkniętych już odejść drzwi.Wyraźny rytm wybijać – krok po kroku.Równy mieć oddech, czujny słuch,otwarte oczy i nade wszystko – czuły dotyk.Rozróżnić czerń, szarość, biel.I tam, gdzie słońce kończy bieg,Z nim razem pogrążyć się w mroku. Londyn, Brixton, 26. 09. 2004 r.