"Hedda Gabler" H. Ibsena, 
                        w reż. T. Ostermeiera

na tyle umiem im spojrzeć w oczy słowem,
że panuję nad tym małym światkiem,
wiem, używam ciała jak broni,
lecz nie umiem go zmusić,
by dało mi przyjemność.

(zamknięte grono zamkniętych w/przez siebie osób):

wszystkie moje myśli są jak pręty klatki,
z której wychodzi tylko śmierć,
i tak zawsze zwyciężają suche fakty.
jestem reżyserką, ale nie aktorką,
umiem więc nudzić się śmiertelnie.
Strzelam. Przeładowuję. Strzelam.
wszystko muszę robić sama.
myślicie więc, że będę was żałować?

30. 01. 2007 r.

Podobne wpisy

Song

PrzezMarcin W

jaki to kosmos zasilaskąd wzięli się ci dziwni ludzie na ulicytłumy takich samych szaleństwumówili się chybato jest wielka akcja flesh mobuna temat: niconi tylko tak udajątę pustkę w oczachi tę pełnię, ten gniew,który czuję, który toczy ich,gdy obok się przemykamo spóźnionym zmrokuwięc siebie o nich pytam -tylko ja ich widzę?czy może oni samiwidzą się wzajemniei…

M. i m.

PrzezMarcin W

Jutro dzień się przewali w dygocie,Jutro nam na głowy się zwali.Miasto wymiele z nas cały spokój.W obrotach całe, w skowycie.Dlatego zdania są krótkie i urywane.I każde słowo dociera zmienione.I mówię do ciebie, ciszej i ciszejW nadziei, że nikt nie usłyszy.

obsesje

PrzezMarcin W

Dla J.K.Kiedy drętwieje lewa strona ciała,myślę, że jeszcze za wcześnie, jeszcze chwilę,trzeba się związać w sobie, odetchnąć szerokoi unieść ciało w górę, na ziemi stając.Ciało – mizerna płachta obciągniętej skóry,wokół kości i miękkiego żołądka.Wściekły.Sprawdzę je, dam mu zadanie,niech udowodni, że jeszcze krążykrew po zwężonych żyłach.I niech nawet nie śmie jęknąć.Bo je zabiję.