WIECZOREK MARCIN (1971) - poeta i krytyk.
Debiutował w 1991 r. w „Potopie", wiersze publikował takie m.in. w "Nowym Nurcie" "Kresach" oraz "Pracowni". Opublikował tomik wierszy "Z ostatniej chwili" (Warszawa 1992). W promującej go nocie okładkowej Piotr Matywiecki napisał, że jest w tej poezji pewien kantyczkowy ton - delikatny, stylowy, ale nie przestylizowany, z Apollinaire'a, a nie z częstochowszczyzny - oraz ujmująca praca nad prawością oraz czystością spojrzenia.
Karol Maliszewski (,.Nowy Nurt" nr 6/96) usiłował wpasować nowsze wiersze Wieczorka w wymyślony na określenie poezji Sendeckiego reizm, zaznaczając, że zauważa także biedrzycką agresywność w interpunkcji i metafizyczny quasi-lingwizm w duchu Ewy Lipskiej, zauważalny także u Bonowicza, Domarusa i Kantorskiego. Oddech, powietrze, przestrzeni. Bohater kręci się w labiryncie miasta i usiłuje uspokoić oddech. Bombardowany wielością bodźców, skojarzeń całq tą kakofonią naoczności; dusi się, wyrywa do większej przestrzeni. (...) Wyeksploatowana metafora oddechu nabiera tu jakieś dodatkowej; jakby neurotycznej gęstości - pisał Maliszewski. Wieczorek był nawet wymieniany przez Karola Maliszewskiego jako jedna z trzech najciekawszych nowych osobowości poetyckich (,.Następcy i następstwa", "Kresy" nr 2/97).
Jak głosi wieść gminna, na początku 1999 r. tom wierszy Wieczorka ma ukazać się w twardej oprawie nakładem pewnego dużego wydawnictwa.
Jeden z pomniejszych bohaterów książki Krzysztofa Vargi "Chłopaki nie płaczą" oraz jej kontynuacji.
Autor powszechnie chwalonej pracy magisterskiej o "bruLionie" ("bruLion - fenomen skutecznej działalności w kulturze"), która miała ukazać się jako książka jesienią 1998 r., ale jej losy są obecnie niewiadome, gdyż KBN nie przyznał nań grantu. Ceniony po niej jako analityk, napisał także szkic o "Nowym Nurcie", opublikowany w "Czasie Kultury" (nr 4/97). Recenzje książkowe publikuje głównie w wołkowym ,,Życiu".

Prywatnie: doktorant na polonistyce UW, dorabia jako korektor, mieszka w Warszawie, kawaler.